De toenemende zorg voor personen met onbegrepen gedrag vraagt om een toekomstbestendig zorgbeleid. Uit eerder onderzoek weten we dat bemoeizorg daar een belangrijke rol in kan spelen.

Wanneer onbegrepen gedrag voortkomt uit psychiatrische problematiek zet de GGZ bemoeizorg in om een duurzame zorgrelatie op te bouwen. Echter, als het onbegrepen gedrag niet rechtstreeks voortkomt uit ernstige psychiatrische problematiek en daarom niet (alleen) binnen de GGZ past, komt bemoeizorg niet goed op gang. Bij personen die onbegrepen gedrag vertonen kan ook sprake zijn van bijvoorbeeld een licht verstandelijke beperking, lichamelijke ziekte (waaronder dementie), verslaving of persoonlijkheidsstoornissen (e.g., multiproblematiek). De zorg voor deze personen met onbegrepen gedrag komt veelal bij de wijkteams terecht. Hoewel wijkteams het potentieel hebben om passende zorgoplossingen te bieden, is er nog veel onduidelijk over de hulp die wijkteams verlenen en de effectiviteit daarvan. De centrale onderzoeksvraag van dit onderzoek is daarom: “In hoeverre leveren wijkteams passende zorg bij onbegrepen gedrag, en in welke mate is er daarbij sprake van bemoeizorg?”